حالا مسابقه ای دیگر در راه است و تیم ایران با پرچم داری بانوی موفق تکواندوی كشورمان به مصاف حریفان جهانی می‌رود. این در شرایطی است که دراین دوره از مسابقات جایی نیز برای مدال آوری بانوان گوشه ذهن مان قرار داده‌ایم.

مدال هایی برای تیمی که میانگین سنی آنها 19 سال است. تیمی جوان اما جسور. شاید همین جسارت جوانیشان ابزاری باشد برای موفقیت آنها. همان طور که عاملی بود برای کیمیا علیزاده تا روی سکوی سوم جهان و المپیک قرار بگیرد. کیمیا علیزاده با 19 سال سن حالا یکی از باتجربه‌های تکواندوی بانوان است که روی مدالش برمبنای همان جسارت و البته تجربه‌اش حساب ویژه بازکرده‌ایم.

اما از بین 5 نماینده دیگر تیم بانوان تنها اکرم خدابنده فضای مسابقات جهانی را درک کرده و در هیاهوی رقابت‌های قهرمانی جهان مبارزه داشته است. کاپیتان تیم ملی‌بانوان در شرایطی دومین حضورش را تجربه می کند که روزهای سخت و طولانی مدت نقاهت را پشت سر گذاشته است. او مسابقات متعددی را در کارنامه اش دارد و دلمان به تجربه اش خوش است و البته انگیزه بالایی که او را به سمت بهتر مبارزه کردن سوق می دهد. انگیزه ای که در طی ماه‌ها خانه نشینی و نگاه حسرت بار به مسابقات برایش به وجود آمد.

اما در کنار خدابنده و علیزاده، 4 نمانیده دیگر به روی شیاپ چانگ‌های جهانی می روند. 4 بانوی هوگوپوش فاقد تجربه جهانی، اما به این دلیل که بی تجربه هستند نسبت به آن ها ناامید نیستیم. شاید زهرا پوراسماعیل 17 ساله، ملیکا میر حسینی فاقد رنکینگ جهانی، ناهید کیانی کم سن و سال و طیبه پارسا با رنکینگ 209 پدیده هایی باشند که در قهرمانی جهان موجب حیرت همگان شوند.

اگرچه معادلات روی کاغذ شاید به این جواب منتج شود که نتایج دیگری را باید در نظر گرفت اما تصویری که کیمیا علیزاده در مسابقات قهرمانی جهان 2015 و المپیک ریو برایمان خلق کرد این اجازه را به ذهنمان می دهد تا بازهم تصویرهای شیرینی از موفقیت‌های احتمالی بانوان ترسیم کنیم.

دراین شرایط دل به روزهای آینده بسته‌ایم و امیدواریم که بانوان جوان تکواندوکار کشورمان خاطره مسابقات روسیه و ریو را تکرار کنند.

آنا سليماني
خبرنگار «ورزشي»